Kwestie chorób zawodowych pracowników zostały uregulowane w rozdziale siódmym kodeksu pracy. Na pracodawcy spoczywa szereg zobowiązań z tego tytułu.
Przede wszystkim pracodawca musi zgłosić właściwemu państwowemu inspektorowi sanitarnemu oraz właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy każdy przypadek, w którym podejrzewana jest choroba zawodowa. Pracodawca ma dokonać tego niezwłocznie. W sytuacji, gdy istnieje podejrzenie choroby zawodowej lekarz czy lekarz dentysta, który podczas badania stwierdził podejrzenie choroby zawodowej u pacjenta, wysyła go na badania w celu wydania orzeczenia o rozpoznaniu choroby zawodowej czy też braku podstaw do jej rozpoznania. Również sam pracownik ,a także były pracownik może dokonać zgłoszenia, jeśli podejrzewa, że dane u niego objawy mogą wskazywać na chorobę zawodową. Pracownik, który jest zatrudniony to podejrzenie zgłasza do lekarza, który sprawuje nad nimi profilaktyczną opiekę zdrowotną.
Jeżeli u danego pracownika zostanie rozpoznana choroba zawodowa, pracodawca musi:
ustalić jakie były przyczyny powstania choroby;
jaki jest rozmiar i charakter zagrożenia chorobą – czyni to w porozumieniu z właściwym państwowym inspektorem sanitarnym;
podjąć działania mające niezwłocznie usunąć czynniki powodujące powstanie choroby oraz zastosować środki zapobiegawcze;
dopilnować, aby zalecenia lekarskie były zrealizowane.
Pracodawca musi prowadzić rejestr przypadków zachorowań na choroby zawodowe oraz podejrzeń o takie zachorowania. Dodatkowo pracodawca przesyła stosowne zawiadomienie o skutkach choroby zawodowej do instytutu medycyny pracy, a także do właściwego państwowego inspektora sanitarnego.