Rodzaj dokumentu: interpretacja indywidualna
Sygnatura: ITPP3/4512-624/15/JK
Data: 2016.01.04
Autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
Temat: Podatek od towarów i usług –> Podatnicy i płatnicy –> Podatnicy
Istota interpretacW konsekwencji sprzedając działkę gruntu z majątku osobistego korzystać będzie Pan z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność sprzedaży będzie oznaczała działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Dokonywać będzie Pan zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego.
Treść dokumentu
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2015 r. (data wpływu 10 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 listopada 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca w dniu 11 stycznia 1995 r. na podstawie umowy darowizny od babci otrzymał nieruchomość stanowiąca działkę nr … o powierzchni 0,7393 ha, zabudowaną budynkiem mieszkalnym oraz pięcioma budynkami produkcyjnymi, usługowymi i gospodarczymi dla rolnictwa.
W dniu 20 listopada 2013 r. dokonano podziału ww. nieruchomości na następujące działki: dz. nr … o pow. 0,2212 ha, dz.nr … o pow. 0,1496 ha, dz. nr … o pow. 0,3685 ha.
Nieruchomość będąca przedmiotem podziału położona jest na obszarze dla którego nie ma miejscowego plan zagospodarowania przestrzennego, zostały wydane warunki zabudowy. Podział dokonany był w celu wydzielenia działki budowlanej niezbędnej do korzystania z budynku mieszkalnego oraz budynków gospodarczych.
W dniu 10 kwietnia 2014 r. aktem notarialnym Wnioskodawca dokonał sprzedaży działki nr … (działka zabudowana budynkiem mieszkalnym oraz budynkami gospodarczymi).
Działka nr … od dnia 10 czerwca 2001 r. do chwili obecnej jest przedmiotem dzierżawy. Przychody z umowy dzierżawy nieruchomości opodatkowane są w formie prywatnego zryczałtowanego podatku dochodowego.
W związku ze zmianą planów życiowych Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży działki nr … o pow. 0,2212 ha. Nie podejmował żadnych działań polegających na uzbrojeniu działek w postaci doprowadzenia mediów, ich ogrodzenia, nie prowadzi żadnych działań o charakterze marketingowym w celu zwiększenia atrakcyjności działki. Nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku VAT.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy sprzedaży działki nr … będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług…
Stanowisko Wnioskodawcy.
W ocenie Zainteresowanego, powyższa sprzedaż nie jest wykonywana w ramach działalności gospodarczej. Sprzedaż dotyczy majątku osobistego.
Art. 15 ust 1, stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów i wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania.
Wnioskodawca wskazuje, że dokonując dostawy działki nr … będzie korzystał z prawa do rozporządzenia własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełnia przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług w stosunku do tej czynności. Zatem sprzedaż działki nr … nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towaru i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w ust. 2 ww. artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy trudno uznać Pana za podatnika podatku od towarów i usług, w związku z planowaną sprzedażą nieruchomości gruntowej. Pomimo, iż grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że dokonując sprzedaży tego gruntu działać będzie Pan w charakterze handlowca. Nabycie nieruchomości gruntowej – jak wskazano – nie nastąpiło w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, lecz nieruchomość tę otrzymał Pan od babci w drodze umowy darowizny. Z treści wniosku nie wynika, aby wykonywał Pan czynności mające na celu przygotowanie przedmiotowych gruntów do sprzedaży. Powyższe wyklucza zatem handlowy cel transakcji. W konsekwencji sprzedając działkę gruntu z majątku osobistego korzystać będzie Pan z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zatem ww. czynność sprzedaży będzie oznaczała działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Dokonywać będzie Pan zbycia gruntu należącego do majątku prywatnego.
Reasumując należy stwierdzić – mając również na uwadze aktualne orzecznictwo sądowe, w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10) – że sprzedaż nieruchomości gruntowych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać Pan za podatnika tego podatku.
Podkreślić należy, iż powyższe orzeczenie TSUE wyznacza aktualnie kierunki interpretacyjne i stanowi podstawę orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, np. NSA z dnia 18 października 2011 r. (sygn. akt I FSK 1536/10), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt I FSK 1658/11), z dnia 9 listopada 2011 r. (sygn. akt. I FSK 1656/11) oraz WSA z dnia 1 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 670/11), z dnia 14 grudnia 2011 r. (sygn. akt I SA/Po 730/11), które zapadły na tle wyroku Trybunału.
Z powyższych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną). Z uwagi na fakt, iż z opisanego zdarzenia przyszłego nie wynika, aby wykonywał Pan lub zamierzał wykonywać takie zorganizowane działania, sprzedaż działki nr … należącej do Pana majątku prywatnego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń