Podstawowe zasady rachunkowości
Podstawowym aktem prawnym regulującym w Polsce zasady prowadzenia rachunkowości jest ustawa o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. Do nadrzędnych zasad rachunkowości zaliczana jest:
zasada wiernego obrazu (art. 4 ust. 1)
Jednostki gospodarcze są zobowiązane w sposób rzetelny oraz jasny przedstawiać sytuację majątkową i finansową.
zasada przewagi treści nad formą (art.4 ust.2)
Każde zdarzenie, jak również operacje gospodarcze muszą zostać ujęte w księgach rachunkowych oraz wykazane w sprawozdaniu finansowym zgodnie z ich treścią ekonomiczną.
zasada memoriału (art. 6 ust. 1)
Określa, iż w księgach rachunkowych powinny zostać ujęte wszystkie osiągnięte przychody oraz związane z nimi poszczególne koszty dotyczące określonego roku obrotowego, niezależnie od terminu, w jakim zostały opłacone;
zasada współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów (art. 6, ust. 2)
Określa, iż do aktywów (pasywów) danego okresu sprawozdawczego zaliczane będą koszty (przychody) dotyczące przyszłych okresów oraz przypadające na ten okres sprawozdawczy koszty, które jeszcze nie zostały poniesione.
zasada ostrożności (art. 7 ust. 1)
Składniki aktywów oraz pasywów są wyceniane na podstawie rzeczywiście poniesionych na ich nabycie bądź wytworzenie cen (kosztów), z zachowaniem zasady ostrożności.
zasada indywidualnej wyceny (art. 7 ust. 3)
Wartość pojedynczych składników aktywów, pasywów, przychodów, kosztów, jak też zysków oraz strat nadzwyczajnych ustala się oddzielnie.
zasada istotności (art. 4 ust. 4)
Jednostka przyjmując określoną politykę rachunkowości, powinna wyszczególnić w rachunkowości te wszystkie zdarzenia, które są istotne z punktu oceny sytuacji finansowej i majątkowej, jak i samego wyniku jednostki.
zasada ciągłości (art. 5 ust 1)
Stanowi m. in., iż przyjęte zasady rachunkowości należy stosować w sposób ciągły.