Pracą w godzinach nadliczbowych określana jest praca, która jest wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy. Pracą w godzinach nadliczbowych będzie również praca, która jest wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z określonego systemu i rozkładu czasu pracy.
Kodeks pracy dopuszcza pracę w nadgodzinach w dwóch przypadkach. Pierwszym, gdy wynika to z konieczności prowadzenia akcji ratowniczej mającej na celu ochronę życia czy zdrowia ludzkiego, a także ochrony mienia, środowiska czy usunięcia awarii. Drugi gdy jest to podyktowane szczególnymi potrzebami pracodawcy.
Nie zawsze gdy pracownik pracuje ponad określone normy czasu pracy będzie się to wiązała z pracą w godzinach nadliczbowym. Niekiedy może to wynikać z potrzeby odpracowania zwolnienia od pracy, które było udzielone pracownikowi. Takie zwolnienie udzielane jest na pisemny wniosek, w celu załatwienia przez pracownika spraw osobistych. Odpracowywanie zwolnienia nie może jednak w żaden sposób naruszać prawa pracownika do odpoczynku.
Kodeks pracy określa limit godzin nadliczbowych, którym ma zastosowanie w przypadku, gdy praca w nadgodzinach wynika ze szczególnych potrzeb pracodawcy i wynosi on 150 godzin w roku kalendarzowym. Pracodawca może określić inną liczbę godzin nadliczbowych w układzie zbiorowym pracy, regulaminie pracy czy w umowie o pracę.
Za pracę w godzinach nadliczbowych przysługuje pracownikowi dodatek do wynagrodzenia w wysokości 100% gdy godziny nadliczbowe przypadają w nocy czy niedziele, święta, które nie są dla pracownika dniami pracy oraz w dzień wolny od pracy w zamian za pracę w niedziele bądź święto. Pracownik ma prawo również do 50% dodatku do wynagrodzenia w przypadku, gdy godzinny nadliczbowe przypadają w każdym innym dniu.