Rozrachunki określane są jako bezsporne zobowiązania i należności, charakteryzujące się istnieniem pisemnego potwierdzenia odnoszącego się do gotowości co do ich uregulowania, bądź też oparte są na prawomocnym wyroku sądu. Nie istnieją ograniczenia w kwestii waluty, w jakiej dany rozrachunek ma być wyrażony – równie dobrze może to być waluta krajowa czy też zagraniczna.
Rozrachunki mogą odnosić się zarówno do kontrahentów, jak i określonych tytułów. Do rozrachunków zaliczamy również zobowiązania zaistniałe wskutek emisji weksli lub obligacji oraz udzielone i zaciągnięte pożyczki.
Rozrachunki mogą mieć postać:
rozrachunków z dostawcami,
rozrachunków z odbiorcami,
rozrachunków z urzędem skarbowym z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, czy też od osób fizycznych,
rozrachunków z tytułu podatku VAT,
rozrachunków z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych z tytułu ubezpieczenia społecznego oraz zdrowotnego,
rozrachunków z pracownikami z tytułu wynagrodzeń,
innych rozrachunków z pracownikami np. z tytułu podroży służbowej, udzielonych zaliczek,
zobowiązań z tytułu emisji papierów wartościowych,
rozrachunków z tytułu pożyczek,
roszczeń stanowiących przedmiot sporu.
Rozrachunki ewidencjonowane są za pomocą kont syntetycznych oraz prowadzonych do nich kont analitycznych. Z tym, że konta syntetyczne w żaden sposób nie można zastąpić analitycznymi. Każdy zapis na koncie systematycznym zostaje powtórzony na koncie analitycznym. W celu zapewnienia kontroli zapisów na kontach oraz ustalenia salda na koncie syntetycznym sporządza się zestawienie sald i obrotów kont analitycznych.