Każdym procesom inwestycyjnym towarzyszy określone ryzyko wynikające z niepewności założeń rachunku efektywności. Ryzyko jest tym większe im dłuższy jest okres prognozy finansowej. W literaturze wyodrębnia się aż 5 źródeł ryzyka inwestycyjnego: „cechy projektu, personel zarządzający projektem, podmiot realizujący projekt inwestycyjny, osiągalność zasobów i otoczenie projektu, z którym związane są m. in. takie czynniki jak: stopa procentowa, kursy walut, popyt, podaż, inflacja, ceny, polityka podatkowa państwa.”
Czynniki ryzyka związanego z inwestycjami można również podzielić na:
czynniki makroekonomiczne wynikające ze stanu gospodarki, procesów globalizacji czy polityki gospodarczej państwa,
czynniki mezogospodarcze, które są związane przede wszystkim z branżą, której dotyczy projekt,
czynniki mikroekonomiczne związane z określonym projektem oraz przedsiębiorstwem, które dany projekt będzie realizować.
Warto pamiętać, że każdy podmiot, który uczestniczy w realizacji inwestycji narażony jest na ryzyko poniesienia straty. Niewłaściwa inwestycja może nie tylko nie przynieść oczekiwanych efektów ale również stać się przyczyną kłopotów finansowych przedsiębiorstwa. Jeśli inwestycja była realizowana ze środków zewnętrznych wierzyciele mogą nie otrzymać zwrotu udzielonych kredytów i pożyczek. Dany projekt inwestycyjny niesie również ze sobą ryzyko finansowe w postaci niewłaściwej kalkulacji czego skutkiem może być brak niewystarczającej ilości środków na ukończenie podjętej inwestycji.
Do oceny poziomu ryzyka wykorzystuje się rachunek prawdopodobieństwa czy też analizę progu rentowności, analizę wrażliwości wskaźników oceny na zmianę przewidywanych warunków realizacji i eksploatacji inwestycji.