Zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą na zasadach uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów, a także słusznych interesów konsumentów.
Pojęcie dobrych obyczajów jest utożsamiane zarówno z normami moralnymi jak również zwyczajowymi, które są stosowane w działalności gospodarczej. Aby możliwe było ich przestrzeganie muszą one w ogóle istnieć w danym środowisku. Samo pojęcie jest więc pojęciem nieostrym, występowało już w polskim ustawodawstwie przed wojną i ma raczej charakter oceny. Dotyczy w głównej mierze kwestii wartości, jakimi powinien się kierować podmiot oceniając określone działania przedsiębiorcy z punktu widzenia reguł uczciwej konkurencji. Tak naprawdę nie chodzi tutaj tylko o przestrzeganie dobrych obyczajów w ogóle, lecz o zachowanie przedsiębiorców w działalności gospodarczej, które będą zorientowane na rzetelne oraz niezafałszowane niczym współzawodnictwo czy to jakością, ceną czy też innymi pożądanymi przez klientów cechami dotyczącymi oferowanych towarów oraz usług. Dobre obyczaje zatem wpisują się w zasady kształtowania relacji przedsiębiorcy z innymi podmiotami, czy to konsumentami, kontrahentami czy też jednostkami i instytucjami, które w żaden sposób nie są powiązane z przedsiębiorcą.
Zasada poszanowania słusznych interesów konsumentów nakazuje więc podmiotowi, który prowadzi działalność gospodarczą aby wykonywał ją z z poszanowaniem norm moralnych. Dodatkowo ma obowiązek przestrzegać norm zwyczajowych, które wynikają z obowiązujących w danym środowisku standardów dotyczących etyki czy moralności.