Jednym ze szczególnych źródeł przychodu są różnice kursowe. Zgodnie z art. 24c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych różnice kursowe zwiększają przychody jako dodatnie różnice kursowe bądź jako koszty uzyskania przychodów w przypadku ujemnych różnic kursowych.
Dodatnie różnice kursowe powstają wówczas, gdy wartość:
przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według średniego kursu NBP jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według średniego kursu NBP jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
otrzymanych, nabytych środków albo wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty czy innej formy wypływu tych środków, wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
kredytu w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
kredytu w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
Przedsiębiorca przy obliczaniu różnic kursowych uwzględnia kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży bądź kupna walut obcych oraz otrzymania należności bądź zapłaty zobowiązań. W przypadku, gdy nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłoszony przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.