Podmiot prowadzący działalność gospodarczą może zatrudnić pracownika nawiązując z nim stosunek pracy. Pracownik poprzez nawiązanie stosunku pracy zobowiązuje się do wykonania pracy określonego rodzaju (na ściśle oznaczonym stanowisku) na rzecz pracodawcy. Praca będzie wykonywana pod kierownictwem pracodawcy.
Pracownik nie ponosi odpowiedzialności za wyniki pracy wynikłe z wykonywania poleceń pracodawcy, działa na jego ryzyko. Dodatkowo jego praca podlega kontroli pracodawcy. Pracownik pracuje w miejscu i czasie wyznaczonym przez przełożonego. Pracodawca wyznacza pracownikowi miejsce oraz godziny pracy. Osoba zatrudniająca pracownika zobowiązuje się do wypłaty mu należnego wynagrodzenia. Pracownik nie może się zrzec wynagrodzenia.
Każde zatrudnienie pracownika w wyżej wymienionych warunkach będzie uznawane jako zawarcie stosunku pracy. Przepisy prawne nie dopuszczają zastąpienia umowy o pracę umową cywilną prawną z zachowaniem takich warunków.
Co do zasady pracownikiem może zostać osoba, która ukończyła 18 lat. Przepisy kodeksu pracy dopuszczają również zatrudnienie małoletniego, który nie ukończył 18 roku życia.
Pracodawca może żądać od osoby, która ubiega się o zatrudnienie określonych danych niezbędnych do zawarcia stosunku pracy tj: imię, nazwisko, datę urodzenia, miejsce zamieszkania, adres do korespondencji, posiadanie wykształcenie czy przebieg zatrudnienia. Pracodawca może również żądać od pracownika wyjawienia innych danych:
numeru PESEL pracownika,
imion, nazwisk, dat urodzenia dzieci pracownika, w przypadku, gdy jest to konieczne ze względu na możliwość korzystania przez pracownika z dodatkowych uprawnień z tego tytułu.
Pracodawca może również powierzyć wykonanie określonych zadań danym podmiotom: bądź osobie fizycznej bądź jednostce organizacyjnej na podstawie umowy cywilnoprawnej.