Prawo gospodarcze jest zespołem norm prawnych, które dotyczą funkcjonowania gospodarki państwa oraz stosunków gospodarczych między osobami fizycznymi, prawnymi oraz innymi podmiotami, które posiadają zdolność do bycia podmiotem stosunków gospodarczych.
Podstawowym źródłem prawa gospodarczego jest Konstytucja RP i jako akt najwyższej rangi legitymuje konstytucyjne oddziaływanie państwa na gospodarkę poprzez organy władzy publicznej a ściślej przez administrację gospodarczą. Konstytucja stanowi w art. 20 , iż „społeczna gospodarka rynkowa oparta na wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych stanowi podstawę ustroju gospodarczego Rzeczypospolitej Polskiej”.
Źródłem prawa gospodarczego są również ratyfikowane umowy międzynarodowe, ustawy, rozporządzenia oraz akty prawa miejscowego tzn. akty terenowych organów administracji rządowej oraz akty prawne jednostek samorządu terytorialnego.
Ustawa stanowi podstawę prawnej działalności gospodarczej państwa oraz innych podmiotów publicznoprawnych. W polskim systemie prawnych funkcjonuje szereg ustaw dotyczących prawa gospodarczego, najważniejsze z nich to:
ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej
ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych
ustawa z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym
ustawa z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych
ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego
ustawa z dnia 16 września1982 r. Prawo spółdzielcze
ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze
Rozporządzenia określają formę prawną regulacji procesu oddziaływania organów władzy publicznej na gospodarkę i są wydawane m. in. przez Prezydenta RP, Radę Ministrów, Prezesa Rady Ministrów, ministrów kierujących działem administracji rządowej.