Pracownikowi w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy zostały przyznane określone uprawnienia związane z bhp. Podstawowym uprawnieniem jest prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, które zostało zagwarantowane w ustawie zasadniczej – jaką jest Konstytucja Rzeczypospolitej. Dokładne sprecyzowanie praw pracowniczych znajdziemy w kodeksie pracy.
Przede wszystkim pracownik ma prawo do powstrzymania się od wykonywania pracy w sytuacji, gdy warunki pracy nie odpowiadają określonym przepisom bhp i jednocześnie stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia czy też życia pracownika. Prawo do powstrzymania się od pracy przysługuję również wówczas, gdy wykonywanie pracy grozi takim samym niebezpieczeństwem również innym osobom.
Dodatkowo w przypadku, gdy powstrzymanie się od wykonywania określonej pracy nie usuwa powstałego zagrożenia, pracownik ma prawo do oddalenia się z miejsca zagrożenia. Dodatkowo o całym zdarzeniu musi zawiadomić niezwłocznie swojego przełożonego. W obu przypadkach niemożność wykonywania pracy powstała nie z winy samego pracownika, dlatego też pracownik, mimo, że powstrzymał się od wykonywania pracy bądź też oddalił się z miejsca zagrożenia zachowuje prawo do wynagrodzenia.
Kodeks pracy przewiduje również sytuację, w której pracownik będzie miał prawo do całkowitego powstrzymania się od wykonywania pracy. Dzieje się tak wówczas, gdy praca wymaga szczególnej sprawności psychofizycznej, a stan psychofizyczny pracownika nie zapewnia bezpieczeństwa wykonywania pracy, co więcej stwarza zagrożenie dla innych osób.