Analiza rentowności jest dokonywana na podstawie wyniku finansowego, który może być dodatni bądź ujemny, a więc mieć postać zysku lub straty. Osiąganie zysku nie jest jednak równoznaczne z tym, że dana działalności jest efektywna. Poziom zysku powinien osiągać określony poziom aby z jednej strony stanowić wystarczającą rekompensatę w związku z ponoszonym ryzykiem, zaś z drugiej strony pozwalać na realizację strategicznych celów przedsiębiorstwa.
Informację o wyniku finansowym można uzyskać z rachunku zysków oraz strat. Określona kategoria wyniku finansowego ustalana jest poprzez odjęcie od określonych przychodów właściwej im grupy kosztów. Obliczając wskaźniki rentowności sprzedaży należy zestawić dane kategorie wyniku finansowego z odpowiednimi kategoriami przychodów oraz kosztów.
Analiza rentowności może być dokonana przy wykorzystaniu wskaźników rentowności obrotu, wskaźników rentowności netto oraz wskaźników poziomu kosztów. Wskaźniki te ukazują relację pomiędzy odpowiednią kategorią wyniku finansowego z odpowiadającymi mu przychodami. W przypadku badania rentowności sprzedaży wykorzystywany jest wynik brutto ze sprzedaży i odnoszony jest on do przychodów ze sprzedaży netto produktów, usług bądź też do przychodów ze sprzedaży towarów lub sumy przychodów ze sprzedaży netto produktów i towarów. Wskaźniki rentowności obrotu oparte są na wyniku z działalności gospodarczej i informują o opłacalności całej działalności jaką prowadziło przedsiębiorstwo w okresie sprawozdawczym.
Możliwe jest również dokonanie analizy rentowności kapitałów zaangażowanych do finansowania działalności spółki. Wskaźniki tej rentowności określane są jako stopa zwrotu z kapitału i mogą mieć postać rentowności kapitałów własnych, rentowności kapitałów obcych oraz efektu dźwigni finansowej.