Na podstawie analizy struktury majątkowo-kapitałowej szacowany jest poziom ryzyka finansowego. Do określania poziomu bezpieczeństwa finansowego przedsiębiorstwa najczęściej wykorzystywane są wskaźniki:
złotej reguły finansowej – określa, w jakim stopniu aktywa trwałe finansowane są przez kapitał własny. Złota reguła bilansowa zachowana jest w przypadku, gdy całość aktywów trwałych finansowana jest kapitałem własnym. W warunkach gospodarki rynkowej, wysokiej konkurencji taka sytuacja występuje bardzo rzadko. Przedsiębiorca bardzo często podejmuje decyzję o zaangażowaniu kapitału obcego.
złotej reguły bilansowej – w warunkach współczesnej gospodarki zachowanie złotej reguły finansowej staje się ważniejsze od złotej reguły bilansowej.
sfinansowania majątku obrotowego kapitałem pracującym – określa, w jakim stopniu majątek obrotowy podlega sfinansowaniu przez stabilne kapitały. Dodatnia wartość wskaźnika informuje o zachowaniu poprawnych relacji między strukturą majątku a strukturą kapitałów. Jednak minimalna wartość wskaźnika nie powinna być niższa niż 0. W przypadku, gdy wskaźnik ma wartość ujemną wówczas oznacza to, iż została złamana złota reguła finansowa i tym samym zagrożona płynność finansowa.
sfinansowania majątku obrotowego kapitałami zmiennymi – w większości firm majątek obrotowy finansowany jest zarówno kapitałami stałymi jak i kapitałami zmiennymi. Wskaźnik bezpośrednio harmonizuje ze wskaźnikiem złotej reguły bilansowej. Wyższa nadwyżka kapitałów stałych nad wartością aktywów trwałych oznacza mniejsze zaangażowanie kapitału zmiennego do finansowania majątku obrotowego.
ogólnej sytuacji finansowej – ten wskaźnik stanowi podsumowanie analizy struktury majatkowo – kapitałowej. Jest on ilorazem wskaźnika sfinansowania aktywów obrotowych kapitałami zmiennymi oraz wskaźnika złotej reguły finansowej.