Ergonomia dotyczy zagadnień z zakresu dostosowania maszyn , uprzędzeń, narzędzi czy określonego środowiska pracy do potrzeb i możliwości człowieka w celu optymalizacji pracy, zapewnienia wygody jej wykonywania jak również działań mających na celu usunięcie zagrożeń zdrowia i życia. Ergonomia bardzo często wykracza poza typowe relacje człowiek – maszyna, a skupia się na zagadnieniach normalizacji, sprawnej organizacji pracy oraz na aktywnym uczestnictwie pracownika w kształtowaniu warsztatu pracy.
Współcześnie przede wszystkim należy dążyć do mechanizacji czy automatyzacji procesów wytwórczych ograniczając akordowy system pracy. Aparatura, metody pracy oraz jej warunki powinny być dostosowane do właściwości psychofizycznych pracowników. Ergonomia dodatkowo dąży do optymalizowania środowiska pracy w taki sposób, aby maszyny czy urządzenia, z których korzysta pracownik w procesie pracy były wygodne oraz bezpieczne w obsłudze. Bardzo ważne jest więc dążenie do poprawy warunków pracy.
Ergonomii redukuje w określonym stopniu, wszelkie czynniki ryzyka zdrowotnego, które mogą wynikać z nadmiernych obciążeń ale również z niedociążenia. Ergonomia dąży zarówno do poprawy już istniejących rozwiązań technicznych, jak i ma na celu stosowanie ergonomicznych rozwiązań już w fazie projektowania określonych maszyn, urządzeń, narzędzi, stanowisk roboczych itd.
Istnieje więc podział na ergonomię korekcyjną, która dąży do poprawy zauważalnych nieprawidłowości na istniejących już stanowisku pracy oraz ergonomię koncepcyjną, która dotyczy projektowania wzajemnych zależności między człowiekiem a pracą (stanowiskiem pracy).Ergonomia korekcyjna powstała bezpośrednio z obserwacji wadliwych rozwiązań dotyczących pracy.