W polskim systemie prawnym tak naprawdę nie ma jednej stałej definicji przedsiębiorcy, zawarta jest ona w różnych aktach prawnych. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny definiuje przedsiębiorcę zarówno jako osobę fizyczną, prawną jak i jednostkę organizacyjną, która prowadzi we własnym imieniu działalność zawodową bądź gospodarczą.
Pojęcie przedsiębiorcy zawarte jest również w ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów.
Podstawową definicję przedsiębiorcy znajdziemy w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej z dnia 2 lipca 2004 r. Ustawodawca określa przedsiębiorcę jako osobę fizyczną, prawną oraz jednostkę organizacyjną, która nie jest osobą prawną, a której odrębna ustawa nadaje zdolność prawną, wykonującą działalność gospodarczą we własnym imieniu. Przedsiębiorcą będzie również wspólnik w spółce cywilnej w zakresie wykonywanej przez niego działalności gospodarczej.
Według ustawy funkcjonuje również podział na mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców, średnich oraz pozostałych (dużych) przedsiębiorców. Mikroprzedsiębiorca zatrudnia mniej niż 10 pracowników średniorocznie. Jego roczny obrót netto ze sprzedaży wyrobów, usług, towarów oraz operacji finansowych nie przekracza dwóch milionów euro równowartości w złotych, w co najmniej jednym z dwóch lat obrotowych. Suma aktywów również nie może przekroczyć 2 milionów euro. Mały przedsiębiorca zatrudnia mniej niż 50 pracowników i jego obrót netto oraz suma aktywów nie przekracza 10 milionów euro. Średni przedsiębiorca zatrudnia średniorocznie poniżej 250 pracowników przy rocznym obrocie netto nieprzekraczającym 50 milionów euro oraz suma jego aktywów nie przekracza kwoty 43 milinów euro równowartości w złotych.