Zabronione jest stosowanie nierzetelnych praktyk rynkowych w prowadzonej windykacji. Nierzetelnymi praktykami rynkowymi w świetle przepisów ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nierzetelnych praktyk rynkowych rozumie się wszelkie praktyki, które są sprzeczne z dobrymi obyczajami, zniekształcają w istotny sposób bądź też mogą zniekształcić zachowania rynkowe określonego konsumenta przed zawarciem umowy dotyczącej produktu, w trakcie jej zawarcia czy po jej zawarciu. Nierzetelne praktyki rynkowe mogą zostać uznane jako działania bezprawne.
Nierzetelne praktyki rynkowe mogą przyjąć różną postać. Nie można określić dokładnie pełnego katalogu nierzetelnych praktyk. Należy pamiętać jednak, iż komunikowanie się z dłużnikiem powinno odbywać się w sposób rzeczowy, rzetelny jak również precyzyjny. Nierzetelną praktyką będzie więc celowe przedstawianie nieprawdziwych czy mogących w prowadzić w błąd informacji dłużnikowi, prowadzenie rozmów w sposób nieuprzejmy, niekulturalny.
Podmioty prowadzące windykację nie powinny używać słownictwa typowo technicznego, prawniczego które nie jest zrozumiałe dla przeciętnego dłużnika. Stosowanie niezrozumiałych pojęć będzie więc nieuczciwą praktyką, tak jak kontakt z dłużnikiem o niewłaściwej porze dnia. Windykator powinien prowadzić rozmowy telefoniczne z poszanowaniem rytmu dnia, a więc unikać rozmów o zbyt wcześniej czy później porze, w miejscu, które jest uciążliwe dla dłużnika.
Do nierzetelnych praktyk rynkowych będzie również zaliczana zbyt duża częstotliwość kontaktowania się z dłużnikiem, która będzie dla niego zbyt uciążliwa czy grożenie dłużnikowi, używanie przekleństw. Kontakt z dłużnikiem powinien zawsze przebiegać w poszanowaniu wzajemnych praw oraz godności osobistej.