Przepisy prawa podatkowego dotyczące podatku od towarów i usług, podatku akcyzowego, podatku od nieruchomości czy podatku dochodowego mogą w odmienny sposób definiować pojęcie samochodów ciężarowych. Dlatego przedsiębiorca musi przeanalizować każdorazowo pojęcie pojazdu przed dokonywaniem określonych rozliczeń i ewidencji.
Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 19a) nie definiuje samochodu ciężarowego wprost, ale określa na zasadzie wyjątku jakie pojazdy nie będą zaliczane do samochodów osobowych. Przez samochody ciężarowe należy rozumieć pojazdy o masie powyżej 3,5 tony, które są konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób uwzględniając w tym kierowcę.
I tak samochodem ciężarowym będzie pojazd, który:
posiada jeden rząd siedzeń oddzielonych od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą bądź też trwałą przegrodą:
– klasyfikowany na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van czy
– z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków,
posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń oraz nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy tego pojazdu,
jest pojazdem specjalnym, jeżeli to wynika z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym i jeżeli spełnione są również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
– agregat elektryczny/spawalniczy,
– do prac wiertniczych,
– ładowarka,
– koparka, koparko-spycharka,
– podnośnik do prac konserwacyjno -montażowych,
– żuraw samochodowy,
został określony w przepisach wydanych na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.