Cudzoziemcy po spełnieniu wymogów wynikających z przepisów prawnych mogą prowadzić działalność gospodarczą na terytorium Polski. Zarówno rejestracja jak i wykonywanie działalności odbywa się na takich samych prawach jakie przysługują obywatelom polskim. Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej wymienia poszczególne grupy cudzoziemców, którym ten prawo przysługuje i są to osoby zagraniczne pochodzące:
z państw należących do Unii Europejskiej
z państw należących do Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym
z państw niebędących stronami umowy o EOG, ale które mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości dzięki umowom zawartym przez te państwa z UE i państwami członkowskimi.
Prawo do prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce ustawodawca przyznaje jeszcze innym podmiotom, nie wymienionym powyżej. M. in. z tego uprawnienia będą mogli korzystać osoby zagraniczne, które posiadają w Rzeczypospolitej Polskiej zezwolenie na pobyt stały, pobyt rezydenta długoterminowego UE, status uchodźcy, ochronę uzupełniającą czy chociażby posiadają ważną Kartę Polaka. Pełny katalog można znaleźć w art. 13 ustawy o swobodzie gospodarczej.
Ustawa przyznaję określonym cudzoziemcom prawo do podejmowania działalności gospodarczej w ściśle określonych formach, w formie spółki akcyjnej, z ograniczoną odpowiedzialnością, komandytowej czy komandytowo-akcyjnej. Cudzoziemcy mogą również przystępować do wyżej wymienionych spółek oraz obejmować czy też nabywać ich udziały albo akcje, o ile w umowach międzynarodowych nie znajdują się inne regulacje.
Osoba zagraniczna tak jak obywatel Polski dokonuje wpisu w zależności od wybranej formy prawnej bądź w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej lub Krajowym Rejestrze Sądowym.