Badaniu podlegają roczne sprawozdania finansowe określonych podmiotów m.in. jednostek, które w poprzedzającym roku obrotowym, za który sporządzono sprawozdania finansowe, spełniły co najmniej dwa z trzech warunków:
średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty wyniosło co najmniej 50 osób,
suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego stanowiła równowartość w walucie polskiej co najmniej 2,5 mln euro,
przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów oraz operacji finansowych za rok obrotowy stanowiły równowartość w walucie polskiej co najmniej 5 mln euro.
Pełen katalog podmiotów zobowiązanych do oceny sprawozdań przez biegłego rewidenta został określony w ustawie z dnia 29 września 1994 r.
Biegły rewident badając sprawozdanie finansowe wyraża pisemną opinię wraz z raportem, czy sprawozdanie finansowe w sposób rzetelny oraz i jasny przedstawia sytuację majątkową, finansową przedsiębiorstwa. Dodatkowo określa czy wynik finansowy badanej jednostki został przedstawiony zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami ustawy i przyjętymi zasadami rachunkowości. Pozytywna opina biegłego rewidenta stanowi więc gwarancję, że przy sporządzaniu sprawozdań zostały zachowane przez przedsiębiorcę określone zasady rachunkowości.
Opinia stwierdza czy sprawozdanie finansowe zostało sporządzone na podstawie ksiąg rachunkowych, które były prawidłowo prowadzone oraz czy jest zgodne co do formy oraz treści z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, statutem czy umową. Ustawa określa co powinna zawierać opinia biegłego. W przypadku, gdy sprawozdania firmy spełniają obowiązujące kryteria i ustalone zasady, rewident wydaje pozytywną opinię bez zastrzeżeń. Jeśli wystąpią wątpliwości, co do rzetelności i jasności sprawozdań przedstawionych do oceny, może zostać wydana ocena z zastrzeżeniami.