Zazwyczaj mamy do czynienia z taką sytuacją, że to przedsiębiorca, który dokonuje sprzedaży towaru bądź świadczy określoną usługę wystawia fakturę VAT. Może jednak zaistnieć sytuacja zupełnie odwrotna, że podmiot, który nabywa towary bądź usługi od podatnika może wystąpić w imieniu podatnika faktury i wstawić dokument potwierdzający przez podatnika sprzedaż na rzecz podmiotu. Możliwe jest to jednak w sytuacji, gdy podmiot i podatnik zawarli wcześniej umowę w sprawie wystawienia faktury w imieniu i na rzecz podatnika.
Samofakturowanie obwarowane jest jednak kilkoma warunkami. Przede wszystkim faktury może wystawić nabywca będący podatnikiem VAT. Dodatkowo konieczne jest zawarcie umowy w sprawie wystawiania faktur w imieniu podmiotu sprzedającego. Umowa powinna określać w sposób dość jasny procedurę zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego czynności. Przepisy nie określają jednak treści, formy czy czasu trwania umowy, na podstawie której podmiot będzie odpowiedzialny za fakturowanie sprzedaży.
Dokument wystawiany przez nabywcę jest dopiero ważny, gdy zostanie zatwierdzony przez sprzedawcę, który ewidencjonuje ją w swoim systemie. Faktura wystawiana przez nabywcę powinna zawierać takie same elementy jak faktury wystawiane z normalnym trybie, a więc m.in.. datę wystawienia, numer faktury, dane podatnika oraz nabywcy towaru bądź usługi, określenie towaru, usługi, ich ilość, cenę, kwotę upustów, stawkę podatku, należność ogółem. Dodatkowo na dokumencie powinien znajdować się zapis o samofakurowaniu poprzez dodanie adnotacji „samofakturowanie”.