Pracownikowi, z którym pracodawca nieprawidłowo rozwiązał stosunek pracy (rozwiązał umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązaniu umów o pracę w tym trybie) przysługują określone uprawnienia zagwarantowane w przepisach kodeksu pracy. Przede wszystkim pracownikowi przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach lub prawo do otrzymania odszkodowania. Wysokość odszkodowania oraz przywrócenie do pracy orzeka sąd pracy.
Pracodawca pracownikowi, który zastał przywrócony do pracy musi wypłacić przysługujące mu wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy. Co do zasady wynagrodzenie nie może być jednak większe niż za 3 miesiące ani nie mniejsze niż za 1 miesiąc pracy. Tylko w przypadku:
pracownicy w okresie ciąży lub macierzyństwa,
pracownika-ojca wychowującego dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego,
pracownika, któremu któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego,
gdy rozwiązanie umowy podlega ograniczeniu z mocy przepisów prawa szczególnego,
pracodawca musi wypłacić wynagrodzenie za cały czas pozostawania bez pracy.
W przypadku gdy pracodawca rozwiązał umową o pracę na czas określony z naruszeniem przepisów o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia, musi wypłacić odszkodowanie, gdy upłynął już termin, do którego umowa miała trwać. Odszkodowanie będzie również wypłacane w sytuacji, gdy przywrócenie do pracy nie jest wskazane ze względu na krótki okres, który pozostał do zakończenia umowy.
Pracodawca, który rozwiąże umowę o pracę w okresie wypowiedzenia z naruszeniem przepisów musi zapłacić pracownikowi odszkodowanie. Wysokość odszkodowania odpowiada wysokości wynagrodzenia za czas do upływu okresu wypowiedzenia.