Kwestie dotyczące wypadków są uregulowane w kliku aktach prawnych. Dwa podstawowe to ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy oraz ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
Pojęcie wypadku zostało określone w ustawie o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków, jako nagłe zdarzenie powodujące uraz bądź śmierć, które zostało wywołane przyczyną zewnętrzną. Aby można było mówić o wypadku zdarzenie musi nastąpić w związku z pracą podczas wykonywania przez pracownika zwykłych czynności bądź poleceń przełożonych. Wypadkiem będzie również zdarzenie, które nastąpiło podczas bądź też w związku z wykonywaniem przez osobę zatrudnioną czynności na rzecz pracodawcy, mimo iż brak było polecenia. Również jeżeli zdarzenie powstało w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania określonych obowiązków, będzie uznawane jako wypadek przy pracy.
W razie wypadku przy pracy na pracodawcy spoczywają określone obowiązki wynikające z kodeksu pracy. Przede wszystkim pracodawca musi podjąć działania, które będą eliminować bądź też ograniczać zagrożenie. Konieczne jest również zapewnienie udzielenia pierwszej pomocy osobom, które zostały poszkodowane. Pracodawca musi również ustalić okoliczności oraz przyczyny wypadku. Będzie również zobowiązany do użycia środków, które będą zapobiegały podobnym wypadkom w przyszłości.
Pracodawca zawiadamia niezwłocznie właściwego okręgowego inspektora pracy oraz prokuratora o wypadku ciężkim, zbiorowym bądź też ze skutkiem śmiertelnym. Na pracodawcy ciąży obowiązek prowadzenia rejestru wypadków przy pracy. Ponosi on również wszystkie koszty, które są związane z ustaleniem okoliczności, jak również przyczyn wypadków przy pracy.