Procedura zwolnień grupowych została regulowana w ustawie z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.
Zapisy ustawy stosuje się w przypadku, rozwiązania stosunków pracy przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników. Przy czym przyczyny rozwiązania nie dotyczą pracowników, a rozwiązanie następuje w drodze wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę bądź również na mocy porozumienia stron. O zwolnieniu grupowym będzie mowa w sytuacji, gdy w okresie nieprzekraczającym 30 dni zwolnienie obejmuje co najmniej:
10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników,
10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100, jednakże mniej niż 300 pracowników,
30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 lub więcej pracowników.
W przypadku, gdy u danego pracodawcy działa organizacja związkowa, wówczas pracodawca ma obowiązek skonsultować z nią zamiar przeprowadzenia grupowego zwolnienia. Jeżeli u danego pracodawcy nie działają zakładowe organizacje związkowe, wówczas uprawnienia tych organizacji przysługują przedstawicielom pracowników, którzy zostaną wyłonieni w trybie przyjętym u danego pracodawcy.
Pracodawca zawiadamia na piśmie zakładowe organizacje związkowe o:
przyczynach planowanego grupowego zwolnienia,
liczbie wszystkich zatrudnionych pracowników,
grupach zawodowych, do których oni należą,
grupach zawodowych pracowników objętych zamiarem grupowego zwolnienia,
okresie, w ciągu którego nastąpi takie zwolnienie,
proponowanych kryteriach doboru pracowników do grupowego zwolnienia,
kolejności dokonywania zwolnień,
propozycjach rozstrzygnięcia spraw pracowniczych związanych z zamierzonym grupowym zwolnieniem,
sposobie ustalania wysokości świadczeń pieniężnych, jeśli takie wiążą się z zwolnieniem grupowym.