O sprawach związanych z zagranicznym handlem pisano już dwukrotnie – tutaj (o obcych walutach) i tutaj (o fakturach i rozliczaniu z urzędem podatkowym). Jednak pewną kwestią – pominiętą w poprzednich artykułach – była sama wycena towarów sprowadzanych z zagranicy. W poniższym artykule zamieszczone zostanie bardziej szczegółowe wyjaśnienie.
Załóżmy więc, że sprowadzamy z zagranicy samochód – w dodatku po okazyjnej cenie, niższej od tej spotykanej na rynku. Podstawowym pytaniem jest: czy do ewidencji środków trwałych wprowadzić mamy jego wartość wynikającą z faktury i dokumentów celnych, czy tą wyliczoną na podstawie ceny rynkowej przez właściwego rzeczoznawcę. Zgodnie z interpretacją Ustawy o Podatku Dochodowym od Osób Fizycznych, art. 22g ust. 1 pkt 1. : (takim sam zapis znajduje się też w Ustawie o Podatku Dochodowym od Osób Prawnych, art. 16g ust. 1 pkt 1)
Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:
1) w razie odpłatnego nabycia – cenę ich nabycia;
Jako że w ustawa nie przewiduje osobnego zapisu na potrzeby handlu zagranicznego, oznacza to że sposób rozliczania pozostaje taki sam – a więc wystawiona faktura/dokumenty celne. Powyższą interpretację potwierdza też decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 15 listopada 2011 r., w której potwierdza on że:
(…) Wnioskodawca ustala wartość początkową zakupionego samochodu w oparciu o cenę jego nabycia, w rozumieniu art. 22g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc kwotę zapłaconą zbywcy powiększoną o koszty związane z zarejestrowaniem pojazdu, prowizję i odsetki od udzielonego kredytu, zapłacone do momentu wprowadzenia samochodu do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. (…)
W świetle prawa jedynymi przypadkami, w której rozliczyć się można według ceny rynkowej są sytuacje określone w Ustawie o PDOF Art. 22g. Ust. 8 i 9:
(…) Jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia. (…)
Oraz
(…) Jeżeli podatnik nie może ustalić kosztu wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, wartość początkową środków trwałych ustala się w wysokości określonej z uwzględnieniem cen rynkowych, o których mowa w ust. 8, przez biegłego, powołanego przez podatnika. (…)